Bułka Tarta

Bułka Tarta. Lunch bar w środku miasta. A jednak na uboczu. Schowany przed zgiełkiem aut, niewidoczny z ulicy, tkwi wbity między inne lokale i mieszkania przy ciekawym adresie, czyli ulicy Zwycięstwa 109. Atrakcyjna architektonicznie budowla mieszkalna z powierzchniami użytkowymi, to składowa kilku lokali. Między innymi baru z drinkami Maxim czy butiku z designerskimi butami Loft 37. Na końcu samym mieści się właśnie Bułka Tarta.

Bułka otwarta jest już od dłuższego czasu i jestem pewna, że wszyscy zainteresowani nowościami już to miejsce odwiedzili.

Zrobiłam dwa podejścia do Bułki. Pomyślałam sobie, że jestem mieszkanką wielkiego miasta i nie targam do pracy kanapek i herbaty w termosie, tylko przed pracą wpadam po kubek pysznej kawy i coś na drugie śniadanie. Piękna pogoda, słoneczny poranek – idę. Bułka czynna od 7.15 do 17.00. Chciałby się tak z uśmiechem zacząć dzień, no ale niestety pani mnie obsługującej nie jest do śmiechu. Jest ponura, trochę nieobecna i zdawkowa. Nie zraża mnie to, zamawiam latte na wynos i kawałek tarty ze szpinakiem. Jestem sama. Obsłużona jestem piorunem, więc tylko chwilę rozglądam się po lokalu.

Wystrój jest zgodny z obecnym kanonem, biel, czerń, szarości i drewno, od czasu do czasu przełamane kolorem. Bułka Tarta to niewielki lokal. Z maleńkimi stolikami na zewnątrz, jak pogoda pozwoli. W szklanych witrynach śniadaniowo- lunchowe propozycje: kanapki, ciasta, sałatki, słone i słodkie tarty, panini, wrapy, smoothie, świeże soki. Jest też wino, grzańce i proseco, jeśli ktoś reflektuje do lunchu bądź śniadania. Na miejscu można nabyć własnej roboty konfitury i dżemy.

Kawę dopijam po drodze, a tartę podgrzewam w microfali. Jej zapach roznosi się po całym korytarzu. Półfrancuskie ciasto, syty i ciekawy smak, choć lekko ociekający tłuszczem, pewnie ze względu na ser.

Kolejnego dnia powtarzam historię. Bułka Tarta - myślę, że to piękna, kreatywna i polska nazwa.Ach byłoby cudownie, jakby tak mógł wyglądać poranek i nie głowić się tym, co jeść w pracy. Trochę to mało ekonomiczne bo moje ( tylko śniadanie) kosztowało prawie 15 zł. ( albo mało mi płacą). Wchodzę, więc ponownie do Bułki Tartej, zamawiam latte i pani mnie obsługująca, znów nie ma humoru. Dociera do mnie, że to nie amerykański film, gdzie ktoś z lokalu zagaduje, dolewa kawy i życzy miłego dnia, a za 6 kaw opowiadasz mu już o kumplach z pracy. Not this time. Biorę kawę i idę dalej szukać szczęścia.

\ nie jestem psychologiem, behawiorystą – ale nawet taki maksi laik jak ja, czasem czuje, że pozytywna obsługa, zachęca bardzie niż designerskie ściany. Ale to tylko moje zdanie. Ty możesz mieć inne\