Pierogarnia Polska

Dziś kolejny raz – pierogi . Ot taki pierogowy sezon teraz. Święta tuż tuż… w wielu domach to właśnie pierogi są na pierwszym miejscu ulubionych świątecznych dań. Tak przynajmniej jest u mnie. Bez karpia wyobrażam sobie święta znakomicie, ale bez pierogów już nie. Muszą być z dobrze ukiszoną kapustą i dużą ilością suszonych grzybów, oczywiście tylko tych własnoręcznie zebranych. Tak jest w mojej rodzinie i będę robić wszystko, żeby to się nie zmieniło.

Zaszłyszałam kilka pozytywnych opinii o „ Pierogarnii Polskiej” , a wiecie, już pewnie z moich wcześniejszych wpisów, że lubię skonkretyzowane lokale gastronomiczne. Pierogi można kupić wszędzie i uważam je za popisowe danie kuchni polskiej. Nazwa brzmi szumnie, więc postanowiłam zajrzeć do tego lokalu – pełna nadziei.

 

Pierogarnia mieści się na ul. Dworcowej 2 w Koszalinie. Lokal jest mikroskopijny.  Urządzony  -  fatalnie, wszystko jest przypadkowe i nieprzemyślane.  Sama lada? Czy kontuar?  Wręcz przytłaczająco duży do wielkości lokalu. Ozdoby …zakurzone rzeczy które, chyba wadziły właścicielom w domu, a mają „ cieszyć oko” klienta. No cóż, niby o gustach się nie dyskutuje, ale  jak ktoś nie radzi sobie z urządzaniem tego typu lokalu, to albo niech to zrobi w najprostszy – czysty i schludny sposób, albo niech zatrudni fachowca.

 

Nim jeszcze zerknęłam na menu, w oczy rzuciły mi się pierogi na kontuarze w worku foliowym ! Domowo to nie wygląda. Pewnie właściciel chce, żeby nie podeschły. Ale wygląda to co najmniej dziwnie, żeby nie powiedzieć odrzucająco.  Po tych widokach, z mniejszą już ochotą zamówiłam, pierogi ruskie i  pierogi z wątróbką oraz barszczyk. Kolejne moje rozczarowanie to papierowe talerzyki ! Nie możliwe jest podnieść dwa na raz, bo łamią się w pół. Do tego wierzch miały srebrzysty, żeby był ładniej. Nie wnikam już w to, czy można na takich podawać ciepłe posiłki. Wątpię !  Barszczyk nalany po brzeg w styropianowym kubeczku !  W menu było napisane, że barszczyk jest wg własnej receptury. Dla mnie był identyczny jak błyskawiczny. Nie było łatwo go wypić, bo i wrzący był  i kubeczek wyginał się we wszystkie strony.

Same pierogi … cóż. Jeśli tak dla kogoś wyglądają pierogi domowe, to mu współczuje, to znaczy, że nie jadł prawdziwych pierogów . Ciasto bardzo miękkie, klucha taka.  Farsz do ruskich pierogów, nie był najgorszy, choć prawie z samych ziemniaków, dobrze doprawiony, ale jednak gastronomiczny smak w nich przeważa. Do domowych nie były podobne w żaden sposób.  Pierogi z wątróbką – fatalne. Jakby robione przez amatora kulinarnego. Przede wszystkim farsz do pierogów z podrobami , jak i z mięsem, w sumie z czymkolwiek, oprócz owoców – powinien być – zmielony !!!. A w Pierogarnii, wątróbka była pokrojona w niemałą kostkę, a cebula, momentami w ogóle nie była pokojona. Tych pierogów nie dało się jeść, bo wszystko się rozwalało.

 

Ceny : mała porcja : 5 pierogów ( 5-7 zł) większa porcja  10 szt. ( 9-12 zł)

Jestem rozczarowana. Uważam, że nazwa „Pierogarnia Polska” , to wręcz nadużycie. Gdybym miała przyprowadzić gościa z zagranicy i pokazać mu „ nasze polskie” pierogi – to z pewnością nie do tego miejsca. Pomysł na lokal tylko z pierogami jest znakomity, ale w „ Pierogarnii Polskiej”  jest bardzo dużo do poprawy. Więcej serca do tego co się robi, staranności i trochę względu na klienta.